We konden het opvangcentrum helpen met geld ten behoeve van het inhuren van ‘opvang-ouders’ voor groepen van ca 40 kinderen…
Het Tibetaanse vluchtelingen opvangcentrum
Meer dan 15 jaar was er een Tibetaanse vluchtelingen opvangcentrum in Nepal. Het centrum was gelieerd aan de Dalai Lama en kon functioneren tot 2005. Toen moest deze organisatie op last van de Nepalese regering onder druk van China haar activiteiten staken. De UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties kon voorkomen dat het opvangcentrum gesloten werd. De Lutherse Wereld Federatie heeft daarna het beheer van het Tibetaanse vluchtelingen opvangcentrum over genomen.
Wat was er aan de hand? Ouders die voor hun kinderen geen toekomst meer zagen, stuurden hun kinderen over de bergen naar Nepal, in de hoop dat ze uiteindelijk in Dharamsala in India zouden aankomen. De overtocht werd gemaakt in de koudste periode van het jaar als de gletsjers bevroren zijn, wat de overtocht vergemakkelijkte, evenals het feit dat de Chinese patrouilles dan minder paraat waren. De kinderen kwamen uitgeput en verzwakt in het opvangcentrum aan. Daar kregen ze eerst ziekenzorg en voedsel, betaald vanuit Dharamsala. Het verblijf in het centrum was tijdelijk, maar de Nepalese regering gaf maar een beperkt aantal uitreisvisa naar India per maand en vroeg daar veel geld voor, zodat de meesten er zeker enige maanden moesten blijven. Toen wij in maart 2006 het opvangcentrum bezochten, verbleven er 650 mensen.
Wij konden dit ‘first arrival centre’ zoals ze dat zelf noemden, maar op beperkte schaal helpen, met matrassen, dekens, kleding en vooral schoenen. Naast deze materiële zaken konden we het opvangcentrum helpen met geld ten behoeve van het inhuren van ‘opvang-ouders’ voor groepen van ca 40 kinderen. En dat was erg welkom, hun ouders waren er niet meer en ze hadden net een zware overtocht achter de rug. Veel kinderen uit Tibet waren nooit op school geweest.
In het jaar erna kwam er een einde aan de vluchtelingenstroom. De Nepalese regering erkende de vluchtelingenstatus van de gevluchte Tibetanen niet meer en de tocht over de bergen werd te gevaarlijk.