Gehandicaptenzorg in Nepal is moeizaam op gang gekomen. Het krijgen van een gehandicapt kind werd beschouwd als een straf van de goden …

 

Zorg voor gehandicapten

Gehandicaptenzorg in Nepal is moeizaam op gang gekomen. Het krijgen van een gehandicapt kind werd beschouwd als een straf van de goden. Zeker in het stedelijk gebied is daar de laatste jaren verandering in gekomen. Maar de bijpassende zorg bleef achter. De overheid doet er nog vrij weinig aan. Ze hebben kinderen met een handicap ingedeeld in drie categorieën. Van laag tot hoog. De ouders krijgen een maandelijkse uitkering, variërend van ongeveer 7 euro tot 17 euro. De gemiddelde kosten voor epilepsie patiënten bedragen ongeveer 9 euro per maand. Enkele kinderen hebben zeer zware medicijnen nodig, waarvan de kosten oplopen tot meer dan 20 euro per maand. ( zie medicijnen )

Veel vaders zijn er vandoor gegaan en hebben een moeder met gehandicapt kind achter gelaten. Die moeder verdient vaak niet meer dan 1 euro per dag. Het levensonderhoud (zonder huisvesting) ligt minimaal op 1,50 euro per persoon.

Opvang voor gehandicapte kinderen is er nauwelijks. Financiële hulp wordt meestal verkregen van buitenlandse organisaties en een enkele keer is er tijdelijk hulp van een buitenlandse vrijwilliger. Ook worden er door de overheid weinig en slechts minimale salarissen voor begeleiders van gehandicapte kinderen gegeven. Deze salarissen zijn veel lager dan die van een leraar aan de lagere school. Begeleiders, die een salaris ontvangen, delen dat vaak nog met begeleiders die helemaal niets krijgen. Het is dus slecht gesteld met de zorg voor gehandicapten en zeker voor meervoudig gehandicapten.

Om dit hiaat voor een stukje op te vangen heeft Stichting Madat Nepal in de stad Bhaktapur geholpen met de bouw van een dagverblijf van meervoudig gehandicapte kinderen, met vervoer naar het dagverblijf en met het aantrekken van sponsors en donateurs. Het doel is om deze groep mensen, die het zeer moeilijk heeft en niet gezien wordt door hun omgeving, een dragelijk leven te geven. We waren dan ook heel blij met de hulp van de Wilde Ganzen, de Johanna Donk Grote Stichting en een aantal wereldwinkels, die bij de bouw van het dagverblijf een belangrijke bijdrage geleverd hebben. De geplande uitbreiding ervan en de inrichting zijn in 2019 voltooid. ( zie het dagverblijf )

> Projecten – gehandicaptenzorg – de moeders
> Projecten – gehandicaptenzorg – de kinderen
> Projecten – gehandicaptenzorg – de bus

We hebben posters gemaakt met vijf redenen, waarom we de hulp aan de dubbel gehandicapte kinderen zo belangrijk vinden en ze onze steun nodig hebben.